Maandelijks archief: juni 2012

Close call – not 1

‘Je moet je niet aanpassen. Dat is het mooie van kunstenaar zijn’, zei Ton, die docent is aan de Koninklijke Academie van Beeldenende Kunsten. ‘Wees onderzoekend bezig en trek je van niemand iets aan!’ of woorden van die strekking. Nieuwsgierig geworden, zocht ik afbeeldingen van zijn werk en vond die op een galeriesite.
Op de site staat: ’Ton verzaagt houten platen in eenvoudige, losse delen om deze stukken vervolgens weer tot één geheel samen te voegen. Soms zaagt hij in rechte lijnen, vaak zijn het ook sierlijke krullen. De delen worden aan elkaar geniet en de zaagsneden dichtgekit. De panelen ogen zo gehavend en hersteld tegelijk. Wat resteert is een tekening van sporen in het hout; lijnen en littekens die een schichtig patroon vormen. De complexiteit van het beeld wordt echter altijd weer getemperd door de leesbaarheid van de handeling. De op het 1e gezicht simpele en krakkemikkige constructies blijken bij aandachtiger beschouwing geconcentreerd, levendig en soms zelfs bijna frivool in het spel van lijnen, kleur, materiaal en ruimte.’
Ton zei me dat zijn werk bij drie galeries op de afgelopen KunstRai getoond werd. Ton is een geluksvogel: hij trekt zich niets aan van een ander en toch wordt hij omarmd door gevestigde galeries.
Ik heb een tekening gemaakt van ‘Close call – not 1 (2012), 56 cm, ddlak, acrylaatkit, underlayment’.